Hier hoef je dus niet de grappigste te zijn? Het gaat hier niet om het beste verhaal? Ik keek mijn ogen uit. Wat zijn de regels, hoe lang mag je spreken, en vindt iedereen het hier normaal om je gevoelens te delen? De cirkel is onderdeel van de Reiki-uitwisselingen. Week na week zie ik met hoeveel eenvoud mensen delen wat er te delen is. Gevoelens, inzichten, gedachten. Steeds meer zie ik hoe verrijkend dat is voor anderen. Zelf leer ik van wat anderen delen, op zoveel verschillende vlakken. Dát kan dus ook in de klas. Maar hoe?
In de klas
Luisteren, horen, gezien worden. Dat leken me dus prachtige ingrediënten voor in de klas. Ik had een serieus onderwerp bij de klauwen en wilde dat bespreekbaar maken. Hoe beter dan in de cirkel, dacht ik. Ik had inmiddels genoeg wekelijkse ervaring met de cirkel, dus ik wist hoe ik het zou doen.
We maken een kringetje
“Kom jongens, zet je stoel in een cirkel. Tassen en mobiele telefoons erbuiten.” “Echt mevrouw, een kringetje? Van jongens en van meisjes?” En iedereen schoot in de lach. Constant. De pubers deden voor hoe kleuters in de kring zaten en.. het serieuze onderwerp werd moeilijker.
Ok. Dit vereist oefening. Ik wil juist veiligheid creëren.
Ik sluit dit voor nu af. We hebben een gesprek hierover en ik besluit: hier heb ik een tweede poging voor nodig. Wat normaal lijkt in een andere groep, is natuurlijk niet zomaar over te zetten naar het klaslokaal. Dat vergt wat meer voorbereiding. Ik besluit die te nemen.
Een kringetje – deel 2
De pubers zetten hun stoelen in de kring. “Hee mevrouw, gaan we weer van dat kringetje?”
Ik vertel waarom het nodig is, wat mijn plan is en wat we gaan doen. Dat we vooral elkaar laten uitpraten. We reageren niet op elkaars verhaal. Dat ieders bijdrage even belangrijk is. Ik ben deel van de cirkel, net als zij. Niemand is belangrijker of minder belangrijk. Ik zorg wel dat ik kan faciliteren, daarin de leiding heb. Behalve dat, ben ik onderdeel van de cirkel.
En ik vertel mijn verhaal. Het is persoonlijk, echt, en het is belangrijk voor me om dit met ze te delen. Zij luisteren naar mijn verhaal. Luisteren echt. En dan doet iemand anders haar verhaal. En we luisteren ademloos. En dan de volgende. Iemand wil er op reageren. Bedenkt dat dat niet de bedoeling is en deelt een eigen verhaal. Respectvol. Soms moeten ze allemaal lachen. En dan weer zijn ze er helemaal. Veilig. Open. Eigen. Met ruimte voor al wat er gezegd wordt en wat er niet gezegd wordt.
En dat is precies de kracht van de cirkel.
Over deze serie
Al jaren beoefen ik Reiki. Daarnaast ben ik werkzaam in het onderwijs. Ik had altijd het idee dat het twee verschillende werelden waren. Tot het tot me doordrong dat Reiki een onderdeel van mij is. Zoals een ander zijn artsenblik of kritische onderzoeksgeest meeneemt in een situatie, zo neem ik mijn Reikibeoefening mee. In deze serie laat ik zien hoe ik dat deed in de klas.